Bij notarissen denken veel mensen aan een wat stoffig, saai en misschien zelfs ietwat arrogant figuur die allerlei akten opstelt in onbegrijpelijk Nederlands. Uit eigen ervaring weet ik: niets is minder waar. Wat die notarissen betreft dan, dat onbegrijpelijk Nederlands kan natuurlijk altijd beter.
Artikel 42 lid 1 van de Wet op het notarisambt luidt:
Indien een verschijnende partij de taal van de akte niet voldoende verstaat, verschijnt mede een tolk, die zo mogelijk ook beëdigd vertaler is, die de zakelijke inhoud van de akte vertaalt. […]
Ik tolk regelmatig bij het passeren van een leveringsakte, een hypotheekakte, het afsluiten van een samenlevingsovereenkomst, een testament of het oprichten van een bedrijf. Meestal dus leuke momenten voor de klant waardoor de sfeer wat informeler is en je je als tolk wat vrijer kunt bewegen dan wanneer je bijvoorbeeld bij de rechtbank tolkt of bij een slecht-nieuwsgesprek in het ziekenhuis.
Het voortraject wordt vaak in het Engels afgelegd, met voor de een betere resultaten dan voor de ander. Daarom druk ik mijn klanten altijd op het hart toch vooral een tolk in te schakelen en alle vragen die ze nog hebben te stellen voordat ze hun handtekening zetten. Wanneer ze dat ook daadwerkelijk doen, komt het vaak tot een geanimeerd gesprek tussen notaris en klant.
Als de notaris in begrijpelijk Nederlands (ja, het kan dus wel!) uitlegt waar het om draait en er allerlei doemscenario’s de revue passeren, is het grappig te zien hoe mijn Italiaanse klanten op zoek gaan naar ferro, iets van ijzer of desnoods een ander metaal. Ze willen een en ander afkloppen, toccar ferro. Dat Nederlanders dat dan weer het liefst op onbewerkt hout doen, zorgt vaak voor de nodige hilariteit.
Voor mij persoonlijk is de taalkundige kant van de zaak natuurlijk ook interessant en ik vind het altijd weer geweldig wanneer er in een akte pareltjes voorbijkomen als een ‘pand met een achttiende-eeuwse lijstgevel’ of een ‘kwaaitaalvloer’. Kun je je bij het eerste nog wel een voorstelling maken, bij die kwaaitaalvloer is dat misschien lastiger. Blijkt het een prefab-betonvloer te zijn van de firma Kwaaitaal (hoezo, je hebt je naam niet mee?) uit Rotterdam, die veel werd toegepast tussen 1975 en 1983. Met kans op betonrot (carbonatazione del calcestruzzo). Mijn dag is dan weer goed, en ook die van de klant/verkoper: die weet nu eindelijk op wat voor vloer hij al die jaren heeft gewoond!
Wilt u ook graag samenwerken met een professionele tolk die het gesprek net even wat makkelijker laat verlopen? Schakel dan een van onze tolken Italiaans in.
©Hilda Schraa beëdigd tolkvertaler Italiaans.
Over de auteur