In het kader van bijscholing heb ik onlangs de minor Culturele Verschillen Italië-Nederland van ITV Hogeschool voor Tolken en Vertalers in Utrecht gevolgd. Voor deze minor heb ik onderzoek gedaan naar het verschil tussen de eetcultuur in Italië en Nederland. In mijn werkstuk heb ik aan de hand van eigen praktijkbeschrijvingen, literatuur en citaten dit onderwerp beschreven. In de inleiding waren een aantal vragen opgesteld:
– Wat is eetcultuur?
– Hoe zijn de Nederlandse en de Italiaanse eetcultuur ontstaan?
– Wat zijn de verschillen tussen de Nederlandse en de Italiaanse eetcultuur?
– Hoe was het vroeger en hoe is het nu?
– Wat heeft dat voor gevolgen op vertaalpraktijk en communicatie?
De vragen werden in de hoofdstukken en beschreven en beantwoord. Ook werd er gekeken naar de oorzaken, gevolgen en suggesties om de eetcultuurverschillen tussen Italië en Nederland te overbruggen. Daarnaast heb ik een beschrijving gegeven over de gevolgen van deze verschillen in eetcultuur op de communicatie en vertaalpraktijk. In de conclusie heb ik een samenvatting gegeven van de behandelde vragen en antwoorden.
In mijn werkstuk besprak ik hoe culturele verschillen invloed hebben op de vertaalpraktijk en communicatie, en hoe de tolk of vertaler hiermee rekening dient te houden.
“Communicatie is volgens een artikel van communicatiedeskundige Roelf Middel een zaak van levensbelang. Als tolk heb ik in Italië een aantal keren meegemaakt dat zakelijke deals werden beklonken tijdens een lunch of diner in plaats van op het hoofdkantoor. Ook tijdens vertaalwerkzaamheden ben ik wel eens gestuit op typisch Nederlandse of Italiaanse en niet altijd voor de hand liggende spreekwoorden of uitdrukkingen over eten en drinken. De Nederlandse uitdrukking; ‘De kaas niet van het brood laten eten’ klinkt vrij vertaald; non voler passar da scemo en ‘Op de koffie komen’ zegt de Italiaan totaal niets. Het kan teleurstelling uitdrukken of de betekenis hebben van gewoon even voor de gezelligheid een kopje koffie komen drinken. Hoe mensen denken, doen en hebben: gewoonten en gebruiken, al dan niet beïnvloed door godsdienst, normen en waarden, en middelen van bestaan zijn bepalend op de (eet)cultuur van een land of volk.”
Ik vond het zelf erg interessant en leerzaam om deze minor te volgen, ook omdat ik ooit lang in Italië heb gewoond en de veranderingen die het land tot nu toe heeft ondergaan op de voet heb gevolgd. Wij als professionele tolken en vertalers onderschrijven het belang van bijscholing dan ook. Een reden te meer om voor een NVI tolk of vertaler te kiezen!
Mocht iemand geïnteresseerd zijn in mijn werkstuk: rieder@hetnet.nl
Over de auteur